Chihuahua

 Nazwa tego psa pochodzi od stanu i miasta w Meksyku. Znany był na największym obszarze Ameryki Środkowej i był podobno świętym psem Azteków. Powszechnie znany jako najmniejsza rasa na świecie, chihuahua mierzy do 23 cm, a jego waga w żadnym razie nie może przekraczać 2,7 kg.
Jest mały, krępy, ale i pełen wdzięku, a przy tym wesoły, inteligentny, pewny siebie i odważny aż do przesady, nie boi się niczego. Okrągła jabłkowata głowa jest charakterystyczną cechą rasy. Oczy są duże i okrągłe, uszy szpiczaste, stojące, rozstawione pod kątem 45 stopni od głowy. Chihuahua występują w dwóch odmianach sierści - długiej i krótkiej - obydwu łatwych w pielęgnacji. Jest to doskonały pies do domu i towarzystwa, pełen energii i całkiem dobry stróż, głośno anonsujący nadejście obcych. Nie powinien być pozostawiany bez nadzoru z małymi dziećmi.


 Ciekawostki:

• dawniejsze chihuahua były krótkowłose; odmiana długowłosa powstała drogą kojarzeń ze szpicami i papillonami
• chihuahua Azteków były większe i cięższe i dopiero dwudziestowieczni hodowcy zrobili z nich najmniejsze psy na świecie

Cavalier king Charles spaniel

 Historia miniaturowych spanieli liczy sobie kilkaset lat, ale dopiero w 1928 r. większy cavalier uznany został za rasę odrębną od mniejszego kuzyna o krótkim nosie - king Charles spaniela. Dziś jest to rasa niezwykle popularna, występująca w czterech odmianach barwnych, nazywanych blenheim (perłowo biała w kasztanowe łaty), ruby (jednolicie kasztanowa), black and tan (lśniąca czarna z kasztanowym podpaleniem) i tricolor (czarna łaty na białym tle, do tego kasztanowe podpalanie). Sierść powinna być długa, prosta i jedwabista, tworząca frędzle i pióro na ogonie, szczególnie obfita na uszach. Kiedyś był to pies myśliwski na mniejsze ptactwo, dzisiaj do towarzystwa. Jest opanowany, łagodny i spokojny, po prostu idealny pies domowy i dla dzieci. Łatwy w pielęgnacji, wystarczy go trochę przeszczotkować. Mierzy od 31 do 33 cm, a waży od 5,5 do 8 kg.

Ciekawostki:

• niekontrolowane rozmnażanie spowodowało, że u rasy tej częste są wady serca
• prawo do championatu cavalier king Charles spaniel uzyskał w Wielkiej Brytanii dopiero w roku 1944, a od lat 70. plasuje się wśród 10 najpopularniejszych ras

Shar pei

W Chinach, skąd shar pei pochodzi, wiele zapisków z dawnych lat zostało zniszczonych. Dlatego nie całkiem znana jest historia tej rasy. Najpewniej początki jej przypadają na okres dynastii Han (206 p.n.e. - 220 n.e.), a wśród przodków wymienia się chow chow, mastifa tybetańskiego i inne psy molosowate. W nowszych czasach niewykluczony jest udział psów europejskich.
Hodowany głównie na południowym wybrzeżu Chin, był shar pei psem wszechstronnie użytkowym - stróżującym i myśliwskim i uczestniczącym w walkach psów. W XX wieku niemal wyginął, a dzisiejsze shar pei pochodzą od kilku psów z Hongkongu. Są niezależne, spokojne i przywiązane do właściciela. Charakterystyczne dla shar pei są groźny wyraz i pomarszczona, luźna skóra, ale cechy te nie powinny być doprowadzone do przesady. Sierść sztywna i twarda, o jednolitym umaszczeniu. Wzrost od 46 do 51 cm, waga 16-20 kg.

Ciekawostki:

• nazwę "shar pei" można przetłumaczyć jako "pies o piaskowej skórze"

Maści: czarna, płowa, kremowa, błękitna, czekoladowa, lila

Berneński pies pasterski

 Berneński pies pasterski jest najpopularniejszą z czterech ras szwajcarskich psów pasterskich. Powstały one mniej więcej 2000 lat temu, w czasach przemarszów legionów rzymskich przez Alpy. W nowszych czasach berneńczyk wykorzystywany był przez mieszkańców kantonu Berno jako pies pociągowy. Jest psem masywnym, o ciężkim kośćcu i proporcjonalnej, zwartej sylwetce. Mierzy od 58 do 70 cm, a waży do 44 kg. Berneńczyk jest dziarski i chętny do pracy, opanowany i pewny siebie, łagodny i przyjacielski. Kontrastowe umaszczenie - połączenie lśniącej czerni z intensywnie rudym podpalaniem i symetrycznie rozłożonymi białymi znaczeniami - czyni z niego psa nadzwyczaj efektownego. Głowa berneńczyka jest mocna i szeroka, sierść długa i lekko falista.

Ciekawostki:

• berneńczyk jest potomkiem mastifów i lokalnych psów wiejskich do pilnowania bydła
• jest dobrze przystosowany do życia w górach

Bichon frise

 Efektowny, czysto biały bichon frise pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie znany był od czasów średniowiecznych. Jest to pies pogodny i towarzyski, lubi być w centrum uwagi i najlepiej czuje się, gdy może brać udział w codziennym życiu rodziny.
O wyrazie tego psa decydują bardzo ciemne, frontalnie osadzone oczy z ciemną obwódką i czarny, lśniący nos. Włos na głowie przycina się tak, aby jej kształt był zupełnie okrągły. Sierść - miękka, tworząca odstające, drobne, skręcone loczki - wymaga sporo pielęgnacji, aby zachowała schludny wygląd i prawidłową strukturę.
We Francji i Belgii psy te wystawia się w stanie naturalnym, natomiast w Skandynawii i Wielkiej Brytanii - starannie wystrzyżone i wymodelowane. Wielkość bichon frise waha się od 23 do 28 cm, waga od 3 do 6 kg. Pożądana jest jak najciemniejsza pigmentacja i ciemna skóra.

Ciekawostki:

• inna nazwa to bichon z Teneryfy
• uważa się, że mały bichon jest potomkiem większego francuskiego psa aportującego z wody, o nazwie barbet

Wyżeł weimarski

Pies ten pochodzi z książęcego dworu w Weimarze, w Niemczech. Nazywany bywa "szarą zjawą", a to ze względu na swoje unikalne, srebrzyste umaszczenie. Pochodzenie tego psa jest zapewne takie samo, jak i innych wyżłów niemieckich. Pierwotnie wyżeł weimarski był psem do polowania na grubą zwierzynę. Z czasem, gdy jej liczba zmalała, zmieniła się też jego rola - stał się tropiciele i aporterem drobniejszej zwierzyny i ptactwa. Chociaż dzisiaj coraz częściej używany jest jako pies do towarzystwa, to nie powinno się zaniedbywać jego zdolności łowieckich. Wyżeł weimarski występuje w dwóch odmianach szaty. Psy krótkowłose są znacznie bardziej popularne; ich włos jest krótki, gładki i przylegający. U odmiany długowłosej sierść na tułowiu jest dość krótka i gładka, nie dłuższa jak 3-5 cm, na kończynach i ogonie tworzy pióro i frędzle. Oczy bursztynowe albo błękitno-szare. Wzrost weimara sięga 69 cm, waga od 32 do 39 kg. Jest to pies nieustraszony, karny, pełen energii. Odznacza się silnym instynktem obrony.

Ciekawostki:

• wyżeł weimarski stał się znany poza granicami Niemiec dopiero w latach 50. zeszłego wieku

Szpic miniaturowy (pomeranian)

 Pomeranian jest najmniejszym przedstawicielem grupy szpiców. Waży zaledwie od 1,8 do 3,5 kg, przy czym suki są zwykle cięższe od psów, i mierzą od 22 do 28 cm. Tak małe psy to wymysł niedawny - kiedyś pomeraniany były sporo większe.
Z lisią głowa i wyrazem i oczami jak błyszczące guziczki miniaturowy szpic jest uosobieniem energii. Temperament ma żywy, jest inteligentny i towarzyski. Obfita szata składa się z gęstego, miękkiego podszerstka i długiego, prostego i nastroszonego włosa okrywowego. Obok tak zwanych kolorów klasycznych - pomarańczowego, czarnego, białego i wilczastego - dopuszczalne są wszelkie maści jednolite, podpalane i łaciate. Ten maleńki szpic jest doskonałym, czujnym psem do towarzystwa, ale pielęgnacja jego sierści zajmuje sporo czasu, jeśli ma wyglądać schludnie.

Ciekawostki:

• mimo niewielkich rozmiarów, pomeranian jest bliskim krewnym arktycznych szpiców pociągowych

Chow chow

 W Chinach, w ojczyźnie rasy, chow chow spełniał rozmaite funkcje. Był psem stróżującym, myśliwskim, a także trafiał często do garnka. Do Europy, a ściślej mówiąc, do Anglii, pierwsze chow chow przywieziono w końcu XVII w. Jest to rasa dość niezwykła, charakteryzująca się czarnoniebieskim zabarwieniem języka i sztywnym, szczudłowatym chodem. Ozdobiona bogatą grzywą głowa przypomina lwią. Oczy są nieduże, głęboko osadzone i owalne, uszy małe, grube, na końcach zaokrąglone.
Chow chow występują w dwóch odmianach sierści - długiej i krótkiej.
Chow chow powinien być zwarty i masywny. Mierzy od 46 do 56 cm, i waży od 20 do 32 kg. Jest zarówno spokojnym, cichym psem do towarzystwa, jak i dobrym stróżem. Z natury niezależny, jest typowym psem jednego pana.

Ciekawostki:

• powszechnie znany jest fakt, że chow chow hodowany był na mięso (chow-chow znaczy po chińsku tyle co “mniam-mniam"); dostarczał też skór na ciepłe ubrania

Maści: jednolita: czarna, ruda, kremowa, cynamonowa, błękitna, biała